تی واسی مو دامون بوشوم...


گیله لوی (دختر گیل) ... استاد پوررضا

 

دامانه گوده مره تنگ بوما گیله لوی ( توی دشت به این بزرگی احساس خفگی میکنم)

دارانه خاله جی مره سنگ بوما گیله لوی ( از شاخه های درخت سرم سنگ میباره )

می تیلیفه مار می جنگ بوما گیله لوی (ماری که تو آستینم بود به جنگم اومده )

مره توء بزن مره توء بزن (سرم داد بزن...سرم داد بزن)

تی خوابه رگه د داس بزنای د داس بزنای گیله لوی جان ( رگ خوابتو با داس ببر...با داس ببر...)

 

نه تنها تی چوشم واران ببارست گیله لوی ( فقط از چشمای تو نبود که بارون می بارید )

مرغ و ماهی مره زار بنالست گیله لوی ( مرغ و ماهی هم برای حال من زار می زدن)

دارانه چو آ جی خون بکالست گیله لوی ( از چشمای درختا خون می ریخت )

مره توء بزن ...

 

مو خواستی تره خوشبخت بوکونم گیله لوی ( من میخواستم خوشبختت کنم )

تی جانه تازه رخت دوکونم گیله لوی (لباس نو به تنت بپوشونم )

تی پاکونکه سخت بوکونم گیله لوی (جای پاتو سفت کنم(پشتت باشم) )

مره توء بزن ...

 

+بعضی صداها خلق شدن برای آسمونی بودن ،برای به عروج رسوندن ، وسعت این صدا توی این زمین سرد نمی گنجید

pic:daylaman

MasiRika
کمی‌ از «منـ»ی که دوست داشتم باشم...
طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان