تی واسی مو دامون بوشوم...
گیله لوی (دختر گیل) ... استاد پوررضا
دامانه گوده مره تنگ بوما گیله لوی ( توی دشت به این بزرگی احساس خفگی میکنم)
دارانه خاله جی مره سنگ بوما گیله لوی ( از شاخه های درخت سرم سنگ میباره )
می تیلیفه مار می جنگ بوما گیله لوی (ماری که تو آستینم بود به جنگم اومده )
مره توء بزن مره توء بزن (سرم داد بزن...سرم داد بزن)
تی خوابه رگه د داس بزنای د داس بزنای گیله لوی جان ( رگ خوابتو با داس ببر...با داس ببر...)
نه تنها تی چوشم واران ببارست گیله لوی ( فقط از چشمای تو نبود که بارون می بارید )
مرغ و ماهی مره زار بنالست گیله لوی ( مرغ و ماهی هم برای حال من زار می زدن)
دارانه چو آ جی خون بکالست گیله لوی ( از چشمای درختا خون می ریخت )
مره توء بزن ...
مو خواستی تره خوشبخت بوکونم گیله لوی ( من میخواستم خوشبختت کنم )
تی جانه تازه رخت دوکونم گیله لوی (لباس نو به تنت بپوشونم )
تی پاکونکه سخت بوکونم گیله لوی (جای پاتو سفت کنم(پشتت باشم) )
مره توء بزن ...
+بعضی صداها خلق شدن برای آسمونی بودن ،برای به عروج رسوندن ، وسعت این صدا توی این زمین سرد نمی گنجید
pic:daylaman